CIĘCIE

ARTYŚCI/TKI:
EMILIA KINA
RADEK SZLĘZAK

Cięcie może być brutalne i radykalne już w samym swoim geście, może jednak być także wyrazem troski czy zabiegiem porządkującym, który pomaga nam lepiej odnaleźć się w otaczającej nas rzeczywistości. Akt cięcia może być zatem zarówno efektem pracy kata, jak i czułego ogrodnika. Mimo tej niejednoznaczności, pewni możemy być jednego: efektem cięcia zawsze będzie coś okrojonego i niepełnego. Ten fragment zawsze odnosi nas do wcześniejszej – realnej lub domniemanej – całości.

Na wystawie prezentowane są najnowsze realizacje Emilii Kiny i Radka Szlęzaka. Ich prace podejmują wątki związane ze scenicznością obrazu, pozornie tylko zatrzymującego w swoim kadrze bieg wydarzeń. Nawiązują zarówno do fragmentaryzacji, destrukcji, jak i porządkowania – przycinania. Filmowy zabieg cięcia (ang. „cut”, niem. „Schnitt”), oddzielający od siebie ujęcia czy sceny staje się dla Emilii i Radka pretekstem do opowieści o montażu rozgrywającym się w obrazie i przestrzeni wystawy.

Można przyjąć, że wszystkie prace, które widzimy na wystawie mają swoich bohaterów i bohaterki; wszystkie również są zapisem, śladem czy efektem pewnych akcji. Akcje te rozgrywają się zarówno w obrębie widzialnego – naocznego, jak i wyobrażonego biegu zdarzeń. Bohaterzy i bohaterki mogą być fikcyjni, historyczni czy choćby oparci na strzępach rozsianych biografii. W obrębie wystawy stają się nimi jednak przede wszystkim odbiorcy, którzy poprzez swą fizyczną obecność w przestrzeni mnożą się w licznych odbiciach, ale także zatrzymują się przed litym murem ze zwarto ułożonych cegieł. Teraz odegrać muszą swe role pomiędzy realną architekturą a stworzoną w obrazie iluzją – skazani na poruszanie się na krawędzi, która nie zawsze bywa tak ostra, jak okruch roztrzaskanego lustra.